تاریخ : چهار شنبه 24 تير 1394
نویسنده : محمدامین عبدالهی

طول عمر طبیعی مگس ، حتی در بهترین وضعیت، در شمال خط استوا 7 تا 21 روز است. مهمترین عامل تغییر طول عمر این حشره ، گرمای محیط اطراف آن است . مگس ها وقتی دما به زیر صفر میرسد یا بیش از حد گرم می شود، گروه گروه می میرند.

 

 

هر چند مگس ها بعلت عدم فعالیت، بیشترین طول عمر را در هوای سرد دارند، اما تولید مثل فراوان آنها هنگامی صورت میگیرد که هوا گرم ، غذا فراوان و رطوبت در حد متعادل باشد.زمستان آنها را چنان از تمام این شرایط مطلوب محروم میکند که نه تنها قادر به زندگی نیستند، بلکه مجال تولید مثل را هم نمی یابند. وزارت کشاورزی امریکا مدعی است که هیچ دلیلی مبنی بر حیات مگس در فاصله پائیز تا بهار وجود ندارد.

( این ادعا جواب نکته دیگری است ؛ چرا در بهار مگس اینقدر کم دیده می شود؟ ) اکنون این پرسش پیش می آید که مگس ها چگونه دوباره شروع به تولید مثل میکنند؟

گروهی معتقدند که مگس ها نیز همانند برخی از حشرات دیگر ، زمستان خوابی میکنند؛ اما نادرستی این نظریه به اثبات رسیده است.معدود مگس هایی را که در اول بهار می یابیم عمدتا” نتیجه تولید مثل همان مگس هایی هستند که با یافتن جایی مناسب ، زمستان را پشت سرگذاشته اند.

برخی از مگس هایی که زمستان را پشت سرگذاشته اند، بالغ نیستند و کم و بیش در مراحل اولیه تکامل خود به سر میبرند. مگس تخم هایش را معمولا” درون زمین ، شکاف ها ، چوب و یا کودهای حیوانی میریزند. این تخم ها در عرض یک تا چهار ساعت به لارو تبدیل می شوند. لارو مگس در مرحله چهار روزه اش، همانند لارو تمام حشرات دیگر از گیاهان یا مواد حیوانی پوسیده تغذیه میکند. همچنان که لارو مگس بزرگ میشود، به حالت شفیرگی ، حالتی که حدود پنج روز زمان میخواهد، در می آید. در این فاصله ، حشره همان طور که در حالت دگرگونی است استراحت هم میکند.

 

 

بسیاری از حشره شناسان این نکته را چنین توضیح می دهند که بیشتر مگسهایی که زمستان را پشت سر میگذارند، این فصل را در حالت لاروی یا شفیره ای میگذرانند؛ اما اکنون دانشمندان بر ای عقیده اند که مگس های بالغ برای زنده ماندن در زمستان، نسبت به مگس های جوانتر، از بخت و اقبال بیشتری برخوردارند.

جوانتر ها برای کنار آمدن با هوای سرد، با مشکلات بسیاری روبرو خواهند شد.با این همه برخی از لاروها و شفیره ها تا اواخر زمستان زنده می مانند و در بهار به مگس بالغ تبدیل می شوند.

میزان تولید مثل مگس ها واقعا” هراس آور است، دانشمندی تخمین زده است که فقط یک جفت مگس بالغ در عرض یک تابستان می توانند ۳۲۵۹۲۳۲۰۰۰۰۰۰۰۰ نوزاد مگس تولید کنند! در هند، در یک دوهزارم از هر متر مکعب خاک ، تعداد 4024 مگس زنده یافت می شود.

شاید برخی از خود بپرسند ؛ پس چرا مگسها دنیا را نمیگیرند؟

هر نظری مبتنی بر کوچ زمستانی مگس ها به جنوب نادرست است، زیرا حد متوسط پرواز هر مگس چهارصد متر است. دانشمندان پرواز مگس ها را رد گیری کرده اند . مگس ها در تمام طول عمر خود را به ندرت به آن سوی شعاع شانزده کیلومتری محل تولدشان پرواز می کنند.


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
موضوعات مرتبط: مگس , ,
برچسب‌ها: توضیحات , عکس , مگس ,
تاریخ : چهار شنبه 24 تير 1394
نویسنده : محمدامین عبدالهی

پنگوئن‌ها پرندگانی هستند که نمی‌توانند پرواز کنند، اما خیلی خوب شنا می‌کنند و بیشتر زندگی‌شان را در دریا می‌گذرانند، آنها پرهای ضدآب و براقی دارند که به خشک نگهداشتن بیشتر پوستشان کمک می‌کند، آنها نسبت به اکثر پرندگان، پرهای بیشتری دارند، اما هر سال پرهای قدیمیشان می‌ریزد و پرهای جدیدی برایشان رشد می‌کند. شاه پنگوئن بزرگترین گونه است . قدش در حال ایستاده حدود یک متر است و تقریبا ۴۰ کیلوگرم وزن دارد زیرا زیر پوستش لایه ضخیمی چربی دارد که به وی تحمل زمستانهای سخت قطب را می دهد , جائیکه درجه حرارت تا ۶۰ درجه زیر صفر کاهش می یابد .

 

آنچه بیش از هر چیز عجیب می نماید اینست که در فروردین ماه هر سال یعنی وقتی پاییز قطب جنوب شروع می شود و زمستان نزدیک می گردد شاه پنگوئن ها دریا را که مملو از مواد غذایی است را ترک می کنند . در حالی که برای سرمای سختی که در پیش است لایه چربی ضخیمی تدارک دیده اند به طرف جنوب بر روی یخها به حرکت در می آیند . وقتی به زمین خشک رسیدن علیرغم سرمای زیاد جفتگیری می کنند .
در ماههای اردیبهشت و خرداد پنگوئن ماده یک تخم می گذارد و بلافاصله آنرا تحویل پنگوئن نر می دهد. پنگوئن نر انرا در میان پاهای پره دار که پر از رگهای خونی است و در نتیجه کاملا گرم است جای می دهد .و از بالا نیز آنرا با کیسه ای که به منظور نگهداری از تخم در هر دو جنس وجود دارد می پوشاند .

پنگوئن‌های نر و ماده خیلی شبیه هم به‌نظر می‌رسند، پنگوئن‌ها دارای رنگ‌های متضادند، شکمشان روشن‌تر است و پشتشان سیاه است.

 

در قطب جنوب

خیلی‌ها فکر می‌کنند پنگوئن‌ها در نیمکره شمالی و قطب شمال زندگی می‌کنند، اما همه پنگوئن‌ها در نیمکره جنوبی (قطب جنوب) زندگی می‌کنند. آنها در آب و هواهای مختلف، از مناطق گرمسیر استوایی تا قاره قطب جنوب یخ‌زده زندگی می‌کنند، این پرندگان بی‌دفاع معمولا در جزایری که جانوران درنده ندارد یا روی بخش‌های دورافتاده یک قاره زندگی می‌کنند، هیچ کس نمی داند چرا این پرندگان عجیب چنین سرزمین ناسازگاری را با سرمای شدید و خطرات فراوان آن برای تولید مثل انتخاب کرده اند . اما موفقیت آنها در تولید مثل و تضمین بقای نسل نشان دهنده انتخاب صحیح آنهاست .در حالی که برای مقابله با سرمای شدید کاملا مجهزند به نقطه ای مهاجرت می کنند که امکان هیچ گونه مزاحمتی برای آنان وجود ندارد زیرا هیچ یک از دشمنان آنها توانایی مقاومت در برابر چنان آب و هوای سختی را ندارد . تغذیه پنگوئن‌ها در اقیانوس است، آنها ماهی، خرچنگ‌ و ماهی مرکب می‌خورند.

 

 


|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
موضوعات مرتبط: پنگؤن , ,
برچسب‌ها: توضیح , عکس , پنگءون ,

آخرین مطالب

/